Kunala

Vakit geldi kunâla Dünyayı göreli çok oldu Tam kırk yılda seni buldum kunâla Bu can tenden geçmeden Bu dünyadan göçmeden Bir kerecik sevmek çok değil Simsiyah saçların var kunâla Kemiklerine yapışık etlerin var Bir gün dökülecek Kunâla kuşu gibi gözlerin var Bir gün sönecek Kunâla Bu etlerin arkasında güzelliklerin var Benden başka kimse bilmiyecek Bu can içimde kuştur kunâla Seni görünce titrer Bu can gözümde mahabbettir kunâla Seni görünce yanar Bu can burnumda soluk olur kunâla Uçar gider Bu can benden geçmeden Bu dünyadan göçmeden Bir tek seni sevmek çok değil                             Asaf Hâlet Çelebi NOT: "kunâla efsanesi genç bir prensin macerasını anlatmaktadır.  Bu prens üvey anasının günahkâr aşkını reddettiği için kadın da onun gözlerini kör etmiştir.  Prens, bahtsız kadını bağışlaması için babasına şöyle yalvarır:  “gözlerimi kör ettiren anama karşı kalbimde ancak iyicillik duyguları var."